Clubhistoriek

In den beginne...

6 februari 1953 wordt onze club gesticht als TTC Herleving.
Louis Ost, lokaalhouder van het  café in de Burgemeester Potiaulaan, kwam met dit initiatief. Naar verluidt zat er slechts 2 uur tussen zijn voorstel (aan enkele oud-spelers) en de stichting van de club. Naast Louis maken ook A. Kindermans, Gilbert Cornelis, Vic Boudoncq en Constant Vermeulen deel uit van het bestuur.

Het motto luidde: "Niet verder springen dan de stok lang is", waardoor vooral vriendenwedstrijden werden gespeeld. Deze zorgden voor bekendheid binnen en buiten Sint-Gillis en daarbij volgend een 30-tal spelers.

De toetreding tot de Koninklijke Belgische Tafeltennisbond en het inrichten van een internationaal tornooi zette TTC Herleving op de kaart. Hierdoor week men ook meerdere malen uit naar zaal Het Gildenhuis in de Otterstraat te Sint-Gillis. Nog later zou het Kloksken aan 't Keur het tornooi locatie geven.

De spelers maakten geen onuitwisbare indruk: TTC Herleving sloot hun eerste (!) competitiejaar af met de kampioenstitel in derde provinciale. Dat was nog klein bier, vergeleken met de Belgisch kampioenentitels die ze meebrachten:
- Marcella Van Hove in het enkel- én dubbelspel (1965)
- Narijke Ost  in het dubbelspel miniemen (1965)
- Danny Vermeulen in het dubbelspel mix cadetten (1968).

Nog enkele fanionspelers van de eerste jaren waren Gilbert Cornelis en Marcel De Bruyn. Ook Roger Tecqmenne, Hector Inzé, Emiel Weyn, Rudy Dossche en Albert Van Dievoort vervoegden de ploeg. Mede hierdoor organiseerde toenmalig secretaris Constant Vermeulen het 'Kampioenschap van Dender- en Waasland' in Sint-Gillis. Hij werd later ook provinciaal voorzitter van de sportbond.

De jonge Zwambers

In 1971 nam TTC Herleving de club "De jonge Zwambers" uit Lebbeke over, waardoor zaal 'Het Zwambershof' ook één van de speellocaties werd. De club treedt dan aan met 4 ploegen, verspreid over de 4 provinciale afdelingen. Inzé en Weyn (beiden C0) transfereerden na dat seizoen naar TTC Temse voor elk 4 000 Belgische Frank.

De zoektocht naar voldoende trainings- en wedstrijdfaciliteiten werd echter een constante zorg voor de club. Zo werd in 1973 getraind in zaal Casino aan de Sint-Jorisgilde in Dendermonde en werd het VTI de locatie voor het 20e Internationale tornooi in 1975.

Vanaf het seizoen '75-'76 wijkt de club door uitstel van de afwerking van de sporthal uit naar zaal 'Edelweiss' in Lebbeke. Daar kan men een vijftal tafels neerpoten, waardoor de club alsnog provinciaal het hoofd boven water kan houden. Vooral de veteranen Roger Tecqmenne, Guido Ring, Marcel De Bruyn, Pierre Verhelst, Constant Vermeulen, Valeri Boudoncq en Rudy Dossche houden stand. Hun groep wordt al snel aangesterkt door de broers Jean en Bob Boudou, Hubert Van Langenhove, Detlef Steiger en Guy Van Malderen.

Nog in dat jaar behoorden Danny Vermeulen (zoon van Constant), Marcel Marievoet en Hedwig Amelinckx (huidig secretaris Provinciaal Comité) tot de A-ploeg. Intussen traden ook de dames aan in competitie... Nadia Tecqmenne (dochter van Roger), zou samen met Linda en Greta Van Langenhove in 1980 promoveren naar nationale afdeling. Ook Carine Van den Steen, Francine De Lannoy, Nicole Semal en Rita Vanderstraeten maakten deel uit van dat team.

De opening van de sporthal kwam dus ook voor Herleving als geroepen. Ze kregen het zaaltje boven de kantine en noemden dat hun 'B-lokaal'. Ook mindervaliden vonden hun weg ernaartoe en in deze sector kreeg de club een (inter)nationale uitstraling. Koptrekker Eddy De Meester leidde dat als voorzitter in goeie banen.

Fusie met TTC Ros Beiaard

Enkele jaren later verloor de vereniging aan kracht en zocht het naar samenwerkingsverband met club uit de streek. Zo kruiste in 1996 TTC Ros Beiaard uit Grembergen hun pad en kwam men overeen om over te gaan tot een fusie. Eddy De Meester en Roger Tecqmenne deelden hierbij even het voorzitterschap, tot Eddy uitweek naar TTC Zele.

Naar Lebbeke verhuisd

Voorzitter Roger stuurde aan op een vertrek naar een andere, nieuwe locatie en die vond hij in 1997 in het tenniscentrum van Lebbeke, nabij de Lange Minnestraat. Hierdoor werd de naam van de club ook veranderd naar TTC Hof ter Burst.

Nog maar sinds 1997 heeft de club dus zijn huidige naam verkregen. Drie jaar later zag Roger een goede gezel in Emiel Van Biesen, Marcel De Bruyn en Patrick Van der Plas. Ze vormden een hecht bestuur en kregen de steun van de leden. Als de club in buurgemeente Opwijk ermee ophoudt te bestaan, komt er weer een kleine instroom aan leden.

 

Intussen werd Patrick Van der Plas een niet weg te denken steunpilaar van de club. Jaar en dag zette hij zich in voor alles wat de club en het dagelijks bestuur inhield. Als C-speler in zowel Sporta- als VTTL-verbond is hij nog altijd één van de beste spelers die de club kent.

Met hun jaarlijkse taartenverkoop slaagde de club er ook in om een bende jeugdspelers te vormen. De absolute koptrekker hiervan is immers wel Ken Waegeman. Hij slaagde er als tweede uit de geschiedenis van de club (in de voetsporen van Marcel De Bruyne) in om een B-klassement te bereiken (B0). Alle initiatieven en goede bedoelingen ten spijt, verviel de jeugdploeg en werd de focus opnieuw gelegd bij de volwassen ploegen.

 

Tot die tijd was begeleide training niet voorzien. Het bestuur stelde bijgevolg een trainer aan die de knepen van het vak kwam uitleggen. Als je in België tafeltennis zegt, dan komt bijna onmiddellijk Jean-Michel Saive... Jean-Mi konden we niet strikken, maar zijn coach Romain Piechowski wilde ons wel de kneepjes van het vak komen leren.

Patrick Waegeman, vader van Ken en intussen ook bestuurslid, besloot de cursus ook te volgen en vulde de vacature daarna in. Zijn voetsporen waren nog niet gehard of Ken vulde enkele jaren later een rol in als assistent-trainer bij de zondagstrainingen. Na enkele mooie jaren als vader en zoon in co-trainerschap, hield Patrick het voor bekeken na aanhoudend blessureleed.

 

In 2015 werd Roger benoemd tot ere-voorzitter en gaf hij de fakkel door aan Marcel Vanhoren. Samen met Patrick Van der Plas, Emiel Van Biesen, Patrick Waegeman en Roel Allart werd de club behouden in al haar hoedanigheid.

Na jaren van inzet voor de club, hielden de twee Patricks, Marcel en Emiel er op enkele jaren tijd mee op, waardoor chronologisch Koen Roggeman, Johan Van de Voorde, Hannah Temmerman, Gerda Van Achter en Stephan Thiels het bestuur vervoegen. Er wordt opnieuw een jeugdtraining opgestart en al na 1 (corona)seizoen nemen ze deel aan de volwaardige jeugdcompetitie.

De club staat garant in de regio als een warme, aangename groep vrienden.